ریشه سنبل الطیب

سنبل الطیب که با نام های علف گربه، الک، سنبل هندی، والریانه، ناروس و سنبل کوهی شناخته می شود، گیاهی پایا دارای ساقه گرد، شیاردار میان تهی و بلندای آن به ارتفاع 120 سانتیمتر می رسد. ریشه معطر و اسانسی مطبوع دارد. گیاه شناسان می گویند زمانی که این گیاه در چراگاه ها می روید. بوی گل های آن فضا را پر می کند. این گیاه در نواحی معتدل می روید در ماه های فروردین و اردیبهشت نیز گل می دهد. گل های آن به رنگ قرمز بعضی وقت ها سفید و بسیار کوچک و بسیار معطر است. اندام دارویی آن گل ها و برگ های جوان و به خصوص ریشه آن است. سنبل‌الطیب طبق نظر حکمای طب سنتی ایران از نظر طبیعت گرم و خشک است.

خواص ریشه سنبل الطیب

از ریشه سنبل الطیب به عنوان درمان بیماری های قلبی عروقی، سکته، تشنج معده (اسپاسم و گرفتگی معده)، کلسترول (کاهش چربی خون)، کابوس، درمان افزایش فشار خون، تشنج اطفال، رعشه و آسم عصبی استفاده می شود. در سنبل الطیب مقداری اسید والریانیک، آلبومین، والریانین، صمغ، پتاس، جوهر لیمو، فسفات و چند ماده دارویی دیگر موجود است.

برای تمام حالات عصبی، رفع میگرن و بی خوابی مفید است، دم کرده سنبل الطیب برای غش و حمله های عصبی، ضعف، خستگی اعصاب، خستگی های مفرط، گرفتگی معده که سبب استفراغ می شود بسیار مفید بوده است.

چای سنبل الطیب برای تنقیه به منظور دفع کرم های سنجاقی و شستشوی موضعی برای معالجه زخم و جوش های صورت موثر است. سنبل‌الطیب همچنین باعث ایجاد درخشندگی پوست می شود.

نحوه آماده سازی دمنوش ریشه سنبل الطیب

برای تهیه دمنوش آرام بخش سنبل‌الطیب، ریشه خشک شده سنبل الطیب را بشویید و مقداری معین آب جوش به آن اضافه کنید سپس بگذارید این محلول به مدت ۱۵ الی ۲۰ دقیقه دم بکشد تا ترکیبات شیمیایی آرام بخش این گیاه آزاد شود. در صورت تمایل می توان از ۱۵ گرم سنبل‌الطیب و ۱۵ گرم گل گاوزبان به همراه یک عدد لیمو عمانی برای تهیه دمنوش آرام بخش استفاده کرد. نوشیدن این دمنوش حداقل نیم ساعت قبل از خواب بسیار مفید است.