گیاه خولنجان

گیاه خولنجان یکی از گیاهان معروف طب سنتی است که در هنگام مصرف چای و یا دیگر نوشیدنی ها از آن اندکی درون نوشیدنی ریخته و آن را مصرف می کنند. خولنجان که تقریبا شبیه زنجبیل بوده و ریشه آن در طب سنتی استفاده می شود در مقایسه با زنجبیل دارای بوی ملایم تری هست و رنگ آن قهوه ای روشن یا تیره می باشد که با زنجبیل که رنگ کرمی یا زرد مایل به سفید دارد روشن تر می باشد، از مقایسه ظاهری این دو گیاه بگذریم از لحاظ طب سنتی و خواص و مضرات نیز شبیه به هم هستند.

خولنجان که با نام های دیگر خاولنجان، خسرو دارو، گلیخن، خولنجان کبیر، خولنجان هندی، خولنجان مصری، کلاجن، کالانگا، مارانتا گالانگا، خسرو دانه و طیفیلون شناخته می شود طبع گرم و خشک دارد. خولنجان یکی از گیاهان با دوامی است که انواع مختلف آن به صورت وحشی می روید و در کشور های مشرق و جنوب آسیا و اندونزی و ایران کاشته می شود، ریشه این گیاه خزنده استوانه ای، شاخه دار، بعد از یک سال حلقه و یا غلافی به رنگ قهوه ای که پوسیده است دور آن را در بر می گیرد. بلندای آن در حین گل دادن به 90 تا 150 سانتی متر می رسد، از ریشه خولنجان استفاده دارویی می شود.

خواص خولنجان :

از خواص خولنجان می توان به دافع سودا، درمان نقرس و سیاتیک و تصفیه و پالایش خون و ورم سخت زهدان و روده و ورم مفاصل و برطرف کننده بوی دهان اشاره کرد. ریشه آن برای درمان رماتیسم استفاده می شود. نگه داشتن خولنجان نعوظ آور است، ساییدن آن در شیر باعث افزایش میل جنسی می شود، دم کرده ریشه خولنجان برای لاغری مفید است، زیاد کننده اسپرم است. در صورت مالش ساییده شده خولنجان و روغن زیتون و گذاشتن آن ها بر روی پوست باعث از بین بردن کک و مک می شود.

افرادی که ترشی معده، ورم معده، دل درد، نفخ و آروغ ترش و تکرر ادرار هستند قولنجان برای آن ها بسیار مفید است. افرادی که سو هاضمه دارند می توانند برای درمان سو هاضمه از ساقه خشک شده خولنجان استفاده کنند.

دم کرده خولنجان :

برای تهیه کردن دم کرده خولنجان نصف قاشق چای خوری از گرد یا ریشه آن را در یک لیوان داغ ریخته و با کمی عسل شیرین کرده و هر روز یک فنجان از آن بنوشید، تا اشتها شما متعادل شود. فقط توجه داشته باشید در مصرف آن زیاده روی نکنید.