بذر کرفس :

در یونان قدیم مرسوم بوده است به پهلوانانی که در مسابقات ورزشی و پهلوانی رکوردار بودند به عنوان جایزه در مراسمی شراب بذر کرفس داده می شد، اکسیر کرفس در تمام دوران تاریخ از روزگاران کهن تا حالا همیشه به عنوان داروی شفا بخش مصرف می شده است.

خواص بذر کرفس

در مکتب پزشکی سنتی هندی، آیورودا از قرن ها پیش تخم کرفس را برای معالجه سرماخوردگی، آنفولانزا، سو هاضمه، آرتروز و بیماری های کبد و طحال تجویز می کردند. طبق تحقیقات کرفس وحشی برای افراد مبتلا به آرتروز و نقرس مفید است مخصوصا مصرف تخم کرفس، زیرا تخم کرفس داروی شفابخشی برای این بیماری هاست.

همچنین ادعا شده است کرفس ترشحات ادرار را زیاد می کند و برای کم کردن وزن و خارج نمودن بلغم از سر انسان مفید است. کارشناسان تخم کرفس را به عنوان مدر دانسته اند.

دانشمندان گیاه درمانی غربی تخم کرفس را برای رفع بی خوابی، کاهش وزن، عصبانیت، انواعی از سرطان، افزایش ترشحات عادت ماهیانه و سقط جنین توصیه کرده اند، در برخی موارد برای تحریک نیروی جنسی نیز تجویز شده است ولی عجیب است که پزشکان گیاه شناس کرفس را آرام بخش، مسکن و افزایش دهنده و باز کننده عادت ماهیانه و داروی موثری برای درمان نقرس، آرتروز، چاقی، اضطراب و بی اشتهایی به غذا معرفی می کنند.

بذر کرفس و مبارزه با چاقی !

در تخم کرفس یک ماده مدر وجود دارد و وجود این ماده به اعتقاد عامه درباره خاصیت بذر کرفس برای کاهش وزن اعتبار می بخشد زیرا کم شدن آب بدن در اثر ادرار زیاد به کم شدن وزن منجر می شود. البته باید توجه شود که معمولا اگر وزن کسی در اثر خوردن داروهای مدر کم شود اساسی نیست و اگر سایر مراقبت های لازم اعمال نشود وزن به صورت اول باز می گردد و کلید اساسی کاهش وزن کم کردن چربی در خوراکی ها و استفاده از هیدرات های کربن پیچیده به جای هیدرات کربن ساده چون قند و شکر سفید و نظایر آن و همچنین انجام تمرین های ورزشی و راه پیمایی می باشد.

نکته :

تخم کرفس و اسانس روغنی کرفس از مواد غیر سمی هستند و در لیست سازمان نظارت بر خوراک و دارو در آمریکا در ردیف مواد گیاهی بدون زیان قرار داده شده اند، بنابراین به استثنای زنان باردار و مادران شیرده و کودکان زیر دو سال بقیه ی افراد اگر دارو های مدر دیگری مصرف نمی کنند می توانند از فر آورده های کرفس در حد مجاز استفاده کنند و اگر در جریان استفاده ناراحتی هایی قبیل اختلال معده یا اسهال ایجاد شد مقدار مصرف را کاهش داده و یا قطع کنند و اگر این علایم حداکثر ظرف دو هفته رفع نشد به پزشک خود اطلاع دهند.