فلافل از غذاهای لذیذ لبنانی است و نام آن از جمع کلمه عربی فلفل به دست می‌آید، چون چاشنی اصلی آن فلفل است. همین طعم تند و تیزش موجب شده عرب‌ها و مردمان خونگرم مناطق جنوبی کشورمان از طرفداران اصلی آن باشند.

فلافل بیشتر در قالب ساندویچ مصرف و با انواع ترشی یا کلم شور اشتهابرانگیزتر می شود. البته جعفری و پیاز خرد شده با خیار شور و گوجه فرنگی یا برگ کاهو نیز از دیگر ترکیباتی است که می تواند جایگزین ترشی شود.

فلافل چند نوع دارد، ولی اصلی ترین آن با نخود، آب، آرد سوخاری، نشاسته، آرد گندم، پیاز، سیر، نمک، فلفل و زردچوبه تهیه می شود. البته در برخی مناطق یا کشورها فلافل را با ماش، عدس، باقلا، سیب زمینی و دیگر ترکیبات درست می کنند. از آنجا که نخود عمده ترین جزء به کار رفته در فلافل و نفاخ است، بهتر است آن را از چند روز قبل خیس کنید و هر بار آب آن را دور بریزید.

برای هضم بهتر این غذا می توانید از زیره کمک بگیرید. با وجود آن که نخود کلسترول خون را کاهش می دهد و نیاز به انسولین را در افراد دیابتی کم می کند و ملین خوبی است، اما قبول کنید که خواص نخود در فلافل کمرنگ می شود، چراکه فلافل باید مدتی در روغن عمیق غوطه ور باشد تا بخوبی طبخ شود، در نتیجه میزان زیادی روغن جذب آرد، نشاسته و آرد سوخاری آن می شود و خود می تواند افزایش دهنده چربی خون باشد و برشته شدن آن هم از فیبری و ملین بودن نخود می کاهد.

از طرفی این غذا به سبب نشاسته و روغن زیاد برای افراد دیابتی محدودیت مصرف دارد، البته نخود به دلیل داشتن پروتئین، روی، فولات، منیزیم، فسفر، پتاسیم و کلسیم تا حدودی می تواند موجب افزایش ارزش تغذیه ای فلافل شود. خوب است بدانید در 100 گرم فلافل حدود 350 کالری انرژی نهفته است و به ازای مصرف هر کف دست نان با آن 80 کالری دیگر نیز به انرژی آن افزوده خواهد شد.

این را هم بدانید برخی فروشندگان برای پف کردن و حجیم شدن فلافل از جوش شیرین یا بیکینگ پودر استفاده می کنند که در صورت افزایش مصرف باعث ایجاد کم خونی در مصرف کننده بخصوص کودکان و نوجوانان در حال رشد می شود و از طرفی سوزش سردل و ترش کردن از دیگرعوارض آن است .